Yaşadığımız ülkede, özellikle AKP hükümeti döneminde yasaların ve ulusal politikaların bütününde kadınları birey olarak gören bir yaklaşımın değil, geleneksel aileyi kutsayan; kadın ve erkeklerin toplumsal rollerini pekiştiren bir yaklaşımın hakim kılınmaya çalışıldığını görmekteyiz. Meclisteki kadın milletvekili oranı %8,8, belediye başkanı oranı %0,9’ken; “güçlü” bir devletin ancak kalabalık, genç nüfus ile olacağı fikri taşıyan,      ; evlilik yaşının 17’den 14’e düşürülmesini teklif eden milletvekillerinin; kadın cinayetlerine “münferit” diyen Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanının; dekolte giyinen kadınların erkekleri tahrik ettiğini söyleyebilen profesörlerin; tecavüzcülere “testosteron tedavisi” uygulama önerisini getiren kadın milletvekillerinin bulunduğu, tüm bunlara karşı çıkan 25 Kasım’da kadına yönelik şiddete hayır dediği için Urfa’da saldırıya uğrayıp, gözaltına alınan, haklarında dava açılan kadınların olduğu bir ülkede yaşıyoruz.

Eğitim Sen üyesi kadınlar olarak, kadının özgürleşmesinin, kadın cinayetlerinin durdurulmasının ancak ve ancak kadınların örgütlü  mücadelesiyle  gerçekleşeceğini biliyoruz. Biz kadınlar, öncelikle kendi kurumlarımızdan, ardından çalışma yaşamından başlamak üzere erkek egemen bakış açısının sirayet ettiği toplumsal yaşamın tamamını dönüştürmek için yola çıktık. Yolu bizimle kesişen herkesle birlikteyiz, yan yanayız.

Hatta ülkemizde olduğu gibi mümkün mertebe eve iş vermeye, sömürü çarklarını kadının ev içi yükümlülükleri devam ederken döndürmeye çalışıyor. Başbakan Erdoğan bu nedenle kadınlardan en az üç çocuk doğurmasını isteyebiliyor, Devlet Bakanı Mehmet Şimşek bu nedenle işsizliğin nedeninin kadınlar olduğunu ileri sürebiliyor.

yine çocuklara, hastalara, yaşlılara, özürlülere yalnızca biz bakıyoruz;

yine ev emeğimiz yok sayılıyor,

yine ucuz ve yedek işgücüyüz,

yine kadrosuz ve güvencesiz işlerde çalışıyoruz,

yine fabrikalarda yakılıyor, yine sellerde boğuluyoruz;

yine öldürülüyoruz hem de her gün artarak;

yine evde, sokakta, işyerinde tacize ve tecavüze uğruyoruz; 

yine savaşlarda, çatışma dönemlerinde şiddetin en yoğununu biz yaşıyoruz;

yine kamusal alanlar bize kapalı,

yine karar alma mekanizmalarında yokuz,

yine, yine, yine. . .

Yine diye başlayan sorunlarımız azalacağına çoğalıyor sürekli, ama nereye kadar!

ÖFKEMİZ BÜYÜK;

Yine sokakta kadınlar öldürülüyor; eski-yeni kocası, sevgilisi, babası, abisi fark etmiyor ama en yakınındaki erkek tarafından. Öncesinde kadınlar dilekçeler veriyor, ama onu kimse dinlemiyor; tıpkı sokakta dövülürken kimsenin görmediği gibi. Tıpkı Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanının “münferit” görüp, duymadığı gibi. Bakan kadına yönelik şiddete sıfır tolerans gösterildiğini söylüyor oysa ki gerçek bambaşka….

Ve saymakta zorlandığımız “nice” acı gerçeğimiz var! Tüm bu gerçeklerin toplamından oluşan tablo tek tek olaylardan daha vahim. 8 yıldır hükümranlığını sürdüren AKP ve adına ‘ileri demokrasi’ dedikleri bu hükümranlığı ayakta tutan iki temel kaynak: Erkek egemen zihniyet ve kapitalist sistem.

Biz Eğitim Sen’li kadınlar olarak, dünyayı değiştirecek örgütlü gücümüz olduğuna inanıyoruz! Bu nedenle, bu hükümranlığın yıkılması, toplumun tüm kesimlerinin, özellikle kadınların şiddetten arınmış, kadın erkek eşitliğinin yaşamın bütün alanlarında gerçekliğe kavuştuğu bir dünya ve bağımsız bir Türkiye yaratmak için mücadelemizi sürdüreceğiz.

BİZ  EĞİTİM SEN’Lİ KADINLAR OLARAK

KADROLU, GÜVENCELİ ÇALIŞMA İÇİN! KAMUSAL, DEMOKRATİK,BİLİMSEL, LAİK EĞİTİM İÇİN  

PARASIZ SAĞLIK HAKKI İÇİN!

GREVLİ TOPLU SÖZLEŞMELİ SENDİKA YASASI İÇİN

   BAĞIMSIZ TÜRKİYE İÇİN !

                Yine alanlarda olacağız.

YAŞASIN KADIN DAYANIŞMASI;

YAŞASIN EMEĞİMİZ;BEDENİMİZ VE KİMLİĞİMİZ İÇİN VERDİĞİMİZ MÜCADELEMİZ!

YAŞASIN EĞİTİM SEN !

YAŞASIN KESK !